Bir Psikoterapiste Göre Hacıyatmaz Kişilerin Bildiği 5 Gerçek

Linda Carroll, M.S Hacıyatmazlık[1]veya acı verici ve yıkıcı yaşam deneyimlerine (ve hatta felaketlere) dayanma kapasitemiz, bugün yaşadığımız belirsiz dünyada hiç olmadığı kadar önem kazanmaktadır.

Yaşama devam işlev bozukluğu, hayal kırıklığı, aşkta ve işte

yaşadığımız tahribat, her zaman yaşamımızın bir parçası olagelmiştir.

Ancak bu günlerde, günlük haber döngüsü hiç bitmeyen bir endişe ve

üzüntü bendi yaratıyor gibi görünüyor. Nispeten güvenli, aklı başında

ve öngörülebilir bir dünyada yaşadığımıza dair temel inancımız, en

dipten sarsıldı.

 

Bir noktayı netleştirmeme izin verin: Hacıyatmazlık, kendinizi k.tü

hissetmediğiniz veya derinden etkilenmediğiniz anlamına gelmez;

yaşamın getirdiği kayıplar ve acı ile baş edebildiğiniz, iyileşebildiğiniz

ve tekrar başarabildiğiniz anlamına gelir. Binlerce çalışma ve yıllar

süren araştırmalardan sonra, hacıyatmazlığın niteliği ile ilgili beş

önemli gerçek tespit ettik.

 

1. Hacıyatmazlık öğrenilebilir.

Acı verici bir olaydan sonra toparlanmanın birkaç bileşeni olduğunu

biliyoruz: Yaşam parçalara ayrıldığında bile kim olduğunuzu

hatırlamak, güçlü bir destek sistemine sahip olmak ve şu anda o kadar

da iyi olmasa bile yaşamın daha iyi olacağını hayal edebilmek.

Hacıyatmaz insanlar, buna ister insanlık, ister doğa diyelim, veya dini

bir adlandırma yapalım, kendimizden daha büyük bir şeyin parçası

olduğumuza inanırlar. Hacıyatmaz insanlar nasıl kırılmadan

eğileceklerini, nasıl yardım isteyeceklerini ve gerçekte kim olduklarının

onların (seçimleri dışında) başlarına gelen bir şey olmadığını nasıl

hatırlayacaklarını bilirler. Kendilerini acı ile hissizleştirmek yerine, acı

veren duygularını yönetmenin pozitif yollarını bulurlar: meditasyon,

egzersiz, doğru kişisel bakım, evcil hayvanlar, aile ve arkadaşlar ve

tutkularının peşinde koşma gibi.

 

2. Daha geniş bir sosyal taban ve destek sistemine sahip olmak

hacıyatmazlığı arttırır.

Yıllar önce, “süper çocuklar” fenomeni, ya da evde hayal edilebilecek

her türlü sorunu yaşamış olan ama hala başarmak için bir yol bulan

çocuklar üzerine çok şey yazılırdı. Hepsinin paylaştıkları nitelik,

yaşamlarında onlara inanan en az bir kişinin olmasıydı. Bu bir teyze, bir

koç ya da karşı evde yaşayan bir kadın olabilirdi, ama bu kişi onlara

ellerindeki zayıf kartlardan daha fazlası olduklarını hatırlattı. Araştırma,

daha iyi ilişkilere sahip insanların daha yüksek duygusal zekaya sahip

olduklarını, daha yaratıcı düşünebildiklerini ve yardım isteme

olasılıklarının daha yüksek olduğu teorisini desteklemeye devam 󰊐

etmektedir. Bir topluluğun parçası olmak, aynı zamanda, dikkat edecek,

özen gösterecek başka insanlarımız olduğu anlamına gelir ve bize acı

çeken ve yeniden inşa olanın sadece kendimiz olmadığını hatırlatır.

 

3. Tüm duygularımızı ne kadar çok hissedersek, o kadar

hacıyatmaz oluruz.

“Olumlu olma” konusuna odaklanmak son zamanlarda çok fazla

vurgulandı, ancak bizler acı verici deneyimleri ve olumsuz olayları

hatırlamak üzere kodlandık. Korunmak için bu anılara ihtiyacımız var.

Ayrıca tüm duygularımıza da ihtiyacımız var. Bastırılan keder, öfke ve

korku hem psikolojik hem de fiziksel sorunlara yol açar.

Hacıyatmaz insanlar kayıplarının yasını yaşamayı, öfkelerini ve

korkularını ifade etmeyi ve bu duygulardan onları inkar etmekten

ziyade yaşayarak kurtulmayı bilirler. Bunu yaparak acı verici olayların

sunması gereken merhamet, bilgelik ve içsel gü. armağanlarını elde

etme yollarını kucaklayabilirler.

 

4. Hacıyatmaz insanlar, kayıp ve acıya karşı insani tepkilerini

reddetmezler.

Hayal edilmesi zor kayıplardan, öğrenilmiş bilgelik ve ruh

derinleşmesiyle çıkan birçok kahraman hikayesini biliyoruz. Bu

deneyimlerden neredeyse gülümseyerek geçtiklerini düşünmek

kolaydır. Bu elbette doğru değildir ve vazgeçmeyi düşünmek,

iyileşebileceğinden şüphe duymak ve tekrar üzüntü ve uykusuzluğun

olmadığı bir gece olup olmayacağını merak etmek normaldir. Her

türden doğum ve .lüm süreci, dayanılmaz derecede acı veren anlar,

tükenme ve iyileşeceğinize dair geçici inanç kayıplarıyla doludur.

Hacıyatmaz insanlar bunu bütünün bir parçası olarak kabul edebilir ve

ne zaman telefona uzanacaklarını, ilham verici bir kitaba sarılacaklarını

veya spor salonuna gideceklerini bilirler. Bunu, yardım edecek gibi

görünmediğinde bile yaparlar.

 

5. Evet, hacıyatmazlığınızı geliştirebilirsiniz.

Hacıyatmazlığı geliştiren ve katkıda bulunan niteliklerin birçoğunu

belirlediğimizden, hepimiz bu özellikleri büyütmek, öğrenmek ve 󰊐

uygulamak için yollar bulabiliriz. Stres ve zorluklar ortadan

kalkmayacak, ancak etkilerini hafifletme kapasitemiz büyüyebilir. Her

birimiz üzüntü ve kayıp hissetmeyi, ancak bunların kim olduğumuzu

tanımlamalarına izin vermemeyi, acı verici olaylardan sonra

hayatlarımızı yeniden inşa etmeyi ve daha mutlu ve sağlıklı yaşamlar

yaşamayı öğrenebiliriz.

 

Kapanışı bulamadığımızda; yara izleri kimliğimizin bir parçası haline

gelir. Yazar Daniel Gottlieb’in dediği gibi, “kalplerimizde bu olur.

Delikler ortadan kaybolmaz, ancak yara dokusu büyür ve kim

olduğumuzun bir parçası olur. Kalplerimiz büyüdük.e ve yara

dokusunun o kadar da çirkin olmadığını öğrendikçe, dayanılmaz

olduğunu düşündüğümüz şeyleri içimizde barındırırız. Ve kazandığımız

bilgeliğin, bildiğimiz kayıplar, hatta taşıması imkansız gibi görünenler

olmadan mümkün olamayacağını fark ederiz. ”

 

[1] Hacıyatmazlık, “Resilience” karşılığı olarak bccTurkey ekibi tarafından Türk.eleştirilmiştir.
Orjinal metin: https://www.mindbodygreen.com/articles/5-things-you-need-to-know-aboutresilience-accord-to-a-psychotherapist
Subscribe
Bildir

0 Yorumunuz
Inline Feedbacks
Tüm Yorumları Göster